Runde en Geiranger

Onze tweede dag in Hornindal stond in het teken van Runde, een eiland aan de westkust van Noorwegen, vooral bekend vanwege de grote hoeveelheid vogels die er jaarlijks neerstrijken om te broeden. Dat wilden wij natuurlijk wel eens zien. Het is ongeveer anderhalf uur rijden van Hornindal (of wat langer wanneer je zoals wij er na enige tijd achter komt dat je de camera vergeten bent). Maar goed, in Noorwegen is zo ongeveer alles minimaal een uur rijden. Gelukkig rij je - tussen de tunnels door - door een allesbehalve saai landschap. Het laatste stukje naar Runde was van eiland naar eiland via een aantal smalle bruggen.

Uitzicht vanaf Runde

In het informatiecentrum op Runde deden we een bakkie en pikten we meteen een kaartje met wandelroutes op. De kaart gaf niet echt aan welke route makkelijk en welke moeilijk was. En dus kozen we feilloos de moeilijkste route uit. En dat betekende een uur of twee bij vlagen steil omhoog door stenen, gras, en modder.

 

De top is gehaald!

Behoorlijk pittig, maar we hebben het gehaald, en gelukkig hadden we geen last van de tropische hitte die in Nederland was gearriveerd. Eenmaal boven zagen we wel een heleboel vogels vliegen, maar allemaal te ver weg om op de foto te nemen. Maar het uitzicht maakte alles goed. Oceaan, eilanden, bergen met besneeuwde toppen, heel indrukwekkend. De weg omlaag was gelukkig een stuk eenvoudiger, er lag zowaar een soort pad, dus binnen een uur waren we met knikkende knieën weer op de parkeerplaats. Op de terugweg naar Hornindal hebben we onszelf op een ijsje getrakteerd, dat hadden we wel verdiend.

Best een aardig uitzicht

The great skua (grote jager)

's-Avonds aan de koffie kwamen we de tot de ontdekking dat we bij het boeken van de Airbnb-huisjes een foutje hadden gemaakt, we misten een overnachting. En aangezien we het niet zagen zitten een nacht in de auto door te brengen hebben we besloten toch maar een tussenstop in Oslo te maken. Snel een hotel geboekt, crisis afgewend!

Geiranger Fjord met de zeven zusters

Voor onze laatste dag in Hornindal hadden we een boottrip geboekt van Hellesylt naar Geiranger, door de Geiranger Fjord. Een hele smalle fjord die op de Unesco Wereld Erfgoed lijst staat. De tocht duurde een uur (de fjord is maar 20 km lang) en absoluut de moeite waard. Hoge rotsen, bergen op de achtergrond, en talloze watervallen. Veel Noorser wordt het niet.

Uitzicht op Geiranger

Wat niet de moeite waard was, is het plaatsje Geiranger waar we dachten gezellig te gaan lunchen. Het bleek niet meer dan een grote parkeerplaats, een handjevol hotels, een supermarkt en een enorme kluwen van bussen, campers, auto's en cruise-passagiers. Echt wat voor ons. Dus het werd een snelle supermarkt-lunch en daarna weer snel verder. Nou ja, snel was het niet, want we waren zeker niet de enige die van Geiranger naar Stryn wilden, en er kwamen de nodige haarspeldbochten aan te pas. Maar het was een prachtige route, zelfs in de regen die inmiddels was gearriveerd.

Djupevatn

Toen het een tijdje later stopte met regenen, besloten we om ook nog een stuk om te rijden zodat we over de "Gamle Strynefjellsvegen" konden rijden, een oude weg door de bergen die eind 19e eeuw is aangelegd. En dat was een goed besluit, want inmiddels scheen het zonnetje en de route was echt prachtig. Een slingerende weg met op het eind een serie haarspeldbochten, besneeuwde bergen, deels bevroren meren, er kwam geen einde aan. Vooral niet omdat we bij zo ongeveer iedere bocht wilden stoppen om weer een mooi plaatje te schieten. Het was één van de mooiste routes die we ooit gereden hebben, en we zijn toch al op heel wat plekjes geweest.

Gamle Strynefjellsvegen

Gamle Strynefjellsvegen

Op naar de volgende bestemming, Isfjorden via de beroemde Trollstigen.