zaterdag 18 augustus 2012

Te land, ter zee en in de lucht

Veerboottocht tussen Victoria en Vancouver
We zijn weer thuis! Gisterochtend vertrokken we met onze patserbak naar de veerboot naar Vancouver vanaf Vancouver Island. Het was prachtig weer, een beetje wat het hier nu ook is, en we hadden een prima uitzicht op alle kleine eilandjes die tijdens de 1,5 uur durende trip aan ons voorbij trokken. Zo had de Inside Passage dus kunnen zijn.

Het kustgebergte vanuit het vliegtuig
In Vancouver was het voor het eerst weer filerijden naar het vliegveld en daar konden we snel de huurauto inleveren. Men vroeg nog wel of we hem een andere kleur gespoten hadden... Op Vancouver airport hebben we wat uurtjes rondgehangen en ons vliegtuig vertrok keurig op tijd. We hadden een spectaculair uitzicht op het kustgebergte en later nog op de Canadese Rockies en toen werd het buiten donker en weer snel licht en waren we ineens weer in Nederland. Aansluiten in de rijen voor paspoortcontrole, koffers halen, daarna de file naar huis, het is allemaal wel erg druk als je hier weer terug komt.

We hebben ontzettend genoten van Canada, van de prachtige bergen, de wilde dieren, de aardige mensen en de rust en ruimte. We gaan vast nog wel een keer terugkomen, maar voorlopig is het weer business as usual en dit blog gaat weer even in winterslaap. Tot een volgende reis!

vrijdag 17 augustus 2012

Orka's en bultruggen

Orka's te over
Vanochtend begonnen we onze laatste dag in Victoria met een trip met de Orca Spirit, een deels overdekte snelle boot die ons in 3 uur tijd over de wateren tussen Vancouver Island en het vaste land van de VS bracht. Gelukkig was er van alles te zien. We zagen een "pod" orka's voorbij trekken, waarbij ook een heel jonge orka te zien was. We vermoeden nu dat de "dolfijnen" die we tijdens de Inside Passage zagen ook orka's zijn geweest. Daarna was er gelukkig ook nog tijd om door te varen naar een plek waar 2 bultruggen waren gesignaleerd door de alom aanwezige andere walvisspotters.
2 bultruggen
We hebben heel wat plaatjes geschoten, maar een echt fraai beeld is toch lastig te maken, want voor je het weet zijn ze al weer onder water verdwenen. Maar we hadden een geweldige ochtend en het was de investering meer dan waard.

Chinese school in Chinatown


Vanmiddag hebben we ons door een watertaxi in de buurt van Chinatown laten afzetten. Daar hebben we een heerlijke lunch van won ton en dim sum gehad, waarbij we ons even weer in China waanden, want het personeel, het eten en de hele aankleding was precies zoals we ons dat herinnerden van 5 jaar geleden.

Het was erg warm vandaag (rond de 30 graden), dus om de drukte en de hitte een beetje te ontvluchten hebben we een bezoekje gebracht aan Miniature World, waar we in ruimtes met airconditioning konden kijken naar mooie miniatuur werelden, poppenhuizen en treintjes. Heel leuk om even een uurtje door te brengen.
Ons hotel (links) bij ondergaande zon
Daarna zijn we in het hotel nog even in het zwembad gaan liggen, want daar was het zeker weer voor. Bij de ondergaande zon hebben we net nog wat koffie zitten drinken aan de haven.

Victoria is echt een leuke stad, hoewel er wel erg veel toeristen rondlopen (waaronder wijzelf). We willen best nog meer zien van Vancouver Island, want we zijn naar onze smaak veel te snel van Noord naar Zuid gereden. Een goede reden dus om nog eens terug te komen hier.

woensdag 15 augustus 2012

5 dagen rijden en bootjevaren

Na 108 Mile House laten we de Rockies achter ons en worden de bergen minder hoog. Na het natuurgeweld van de afgelopen week zou je het zelfs een beetje saai kunnen noemen. Heel veel bezienswaardigheden zijn er ook niet onderweg, met uitzondering van het historische stadje Barkerville. Maar daar moeten we 160 km voor omrijden, dus die hebben we overgeslagen.

Alexandria monument
Wel zijn we nog even gestopt bij het Fort Alexandria Monument, met name omdat we daar een kop koffie konden krijgen. Het stond zo slecht aangegeven dat we er eerst langs reden en het heeft iets met een handelspost te maken. Niet echt boeiend, de deur van het cafe was vermakelijker (no shoes, no shirt, no service, no hippy).
Hoodoos in Pinacles Provincial Park
Bij Quesnel zijn we ook nog van de route afgeweken om het Pinnacle Provincial Park te bezoeken waar je een aantal hoodoos kunt bewonderen, door gletsjerijs gevormde rotsformaties. Die hadden we in het groot al eens gezien in Bryce Canyon in de U.S.A., maar het was wel even een leuke wandeling.

Prince George is niet echt wat je noemt een bruisende stad. Ons hotel is in het centrum waar het verder uitgestorven is. Maar goed, ze hebben wel een zwembad en een redelijk restaurant.

Twin Falls bij Smithers
De volgende dag hebben we de langste route van de vakantie afgelegd, een kleine 400 km. We zijn bijna in één keer doorgereden naar de eindbestemming Smithers, want onderweg was er verder weinig te zien. In Smithers zelf hebben we nog een tweetal watervallen bezocht met de toepasselijke naam Twin Falls. Ook hebben we nog in downtown Smithers rondgelopen, maar op een of andere manier hebben de Canadezen niet echt begrepen hoe je een leuk dorpje maakt. Je ziet bijna nergens mensen lopen (alles gebeurt met de auto), en op een gezellig terrasje zul je ze ook zelden betrappen.

'Ksan indianendorp
Van Smithers rijden we naar de kust naar Prince Rupert waar we maandag op de boot stappen voor de Inside Passage, en gek genoeg worden de bergen juist weer hoger. Vlak na Smithers gaan we eerst nog even cultureel doen door 'Ksan, een indianendorpje te bezoeken. We nemen de guided tour en krijgen zo via wat audiopresentaties en een gids een goed beeld van hoe deze indianen (die pas eind negentiende eeuw door de Europeanen ontdekt werden) leefden en woonden. De familiestructuur is nogal ingewikkeld, en ondanks dat de gids het probeerde uit te leggen, begrepen we er nog steeds weinig van.

Het grijze uitzicht vanaf de boot
In Prince Rupert komen we er achter dat we maandagochtend twee uur voor vertrek moeten inchecken voor de boottocht naar Vancouver Island. En de boot vertrekt om 7:30 uur, dus dat betekent dat we al om 4:30 uur op moeten staan. Oeps. Tsja, je moet er wat voor over hebben om de beroemde Inside Passage boottocht af te leggen. Maar dan krijg je wel prachtige landschappen te zien, en orka's, en walvissen, en zeehonden, en adelaars, te veel om op te noemen... behalve als het pokkenweer is. Dan zie je geen flikker. We hadden net zo goed op de boot naar Newcastle kunnen zitten. De helft van de tijd konden we de kust niet eens zien, zo bewolkt en mistig was het. Maar we hebben wel een orka gezien, en twee dolfijnen, denken we. We weten het niet zeker. Nou ja, tot nu toe hebben we meer dan twee weken alleen maar prachtig weer gehad, dus het kon ook bijna niet uitblijven die slechte dag. Hebben we in ieder geval een reden om nog een keer naar Canada te gaan.

Telegraph Cove
Vanuit Port Hardy zijn we vandaag afgezakt langs de oostkust van Vancouver Island naar Campbell River. Onderweg zijn we voor koffie gestopt in het pittoreske Telegraph Cove. In Campbell River aangekomen is het gewoon weer 25 graden en een strak blauwe lucht. Zoals we gewend zijn. Waar we inmiddels ook aan gewend zijn, is de alsmaar groeiende groep Nederlands, Belgische, en Duitse toeristen die dezelfde route volgen als wij en die we dus elke middag weer in het hotel tegenkomen.

Visserspier in Campbell River
Campbell River is een heel leuk havenstadje waar je lekker langs het water kunt slenteren, je zowaar een paar terrasjes hebt, en waar je heerlijk Thais kunt eten voor weinig.

Morgen onze laatste autorijdag naar Victoria. Nog één keer de Chrysler op zijn staart trappen.

maandag 13 augustus 2012

Wist je dat....

Groot

- we intussen ruim 2500 kilometer in British Columbia hebben gereden?
- dat bijvoorbeeld was over snelwegen met mooie namen als de Yellowhead en de Cariboo Highway?
- er ook ontzettend veel campers op deze wegen rondrijden?
- je die hebt in de varianten groot, groter (met pickup ervoor) en grootst (met aparte
                                                         auto of aanhanger erachter)?
Groter
- je er hier eigenlijk niet bij hoort als je niet in een pickup rijdt?
- je die ook hebt in maten van groot naar gigantisch?
- er ook erg veel vrachtwagens met boomstammen rijden?
- de streek waar we de afgelopen dagen door reden veel houtverwerkingsfabrieken heeft?

Grootst
- er na Prince George veel dode bomen staan die ten prooi zijn gevallen aan de mountain pine beetle?
- iedere zichzelf respecterende plaats minimaal een Subway heeft?
- een iets grotere plaats in ieder geval een Pharmasave (drogist), A&W (Canadese McDonalds), Tim Hortons (Canadese Starbucks) en PetroCanada of Husky benzinestation met 7Eleven erin heeft?

- het in de Nationale parken soms voelde alsof we in Azië waren ipv in Canada vanwege de enorme hoeveelheden Aziatische toeristen overal?
- we sinds we Jasper verlaten hebben nog nauwelijks Aziaten hebben gezien?
Raaf
- we raven al heel gewoon vinden, want die vliegen overal?
- we al honderden borden langs de weg hebben gezien die waarschuwen voor overstekend wild zoals moose, cariboo, elk en herten?
- we van deze dieren 1 dood exemplaar langs de weg hebben gezien vandaag, maar geen levende?
- we ook nog geen vliegende arend gezien hebben, alleen eentje die erg hoog in een boom zat?

Nepmountie
- we nog geen enkele echte mountie hebben gezien, alleen maar nepperts? (sorry Sandor)
- we bij vrijwel ieder hotel gratis internet hebben?
- we dit erg kunnen waarderen (maar we zijn niet verslaafd ofzo)?
- we morgen een dagtocht met een boot gaan maken langs de westkust naar Vancouver Island via de zogenaamde Inside Passage?
- we daarvoor al om half 6 's ochtends bij de boot moeten zijn en om half 12 's avonds pas in Port Hardy zijn?
- we hopen dat we onderweg walvissen, zeehonden en orka’s gaan zien?
- het weer tot nu toe geweldig was?
- het in Prince Rupert 220 dagen per jaar regent, maar dat het er nu droog is?
- we slechts op 2 dagen een paar regenbuien hebben gehad en verder alleen maar zon?
- we hopen dat dit nog even aanhoudt?

vrijdag 10 augustus 2012

Aan het eind van de wereld zijn watervallen

Zwarte beer gezien tijdens de river safari
We reden eergisteren vanuit Jasper naar Clearwater. Halverwege zijn we gestopt om een river safari te doen (tip van @Gscape, waarvoor dank!), waarbij we in een snelle boot de Blue River werden afgevaren op zoek naar beren en ander wild. En we hebben zowaar 3 beren gespot, 1 mannetje en 1 vrouwtje met een jong. Geweldig om ze in hun natuurlijke omgeving wat langs de rand van de rivier heen en weer te zien scharrelen. Ik geloof dat we wel 30 foto's ervan hebben, maar de mooiste staat hierboven. Ook zagen we nog een adelaar hoog in een boom, maar die was te ver weg om goed te kunnen vastleggen helaas.

Na Blue River kwamen we in Clearwater en daar reden we richting het Wells Gray Provincial Park, wat volgens de Lonely Planet gids een echte "hidden gem" is. We wisten ook dat dit zo'n beetje het einde van de wereld is, want we zouden er 2 nachten zonder internet, zonder tv en zelfs zonder gsm-ontvangst doorbrengen. In de Helmcken Falls Lodge, vlakbij de rand van het park, was het dan ook goed tot rust komen, lekker zittend op ons balkonnetje met uitzicht op allerlei vogelsoorten (kolibri's bijvoorbeeld), eekhoorntjes en groene heuvels. Helaas waren er ook zo'n 30 soorten muggen, waarvan ik volgens mij van iedere soort wel 1 beet ergens op mijn lichaam heb zitten intussen.

Dawson Falls
Voordat we het park gingen verkennen hebben we eerst een spuitbus met insectenspray gekocht, want het slappe flesje dat we uit Nederland hadden meegenomen bleek dus niet te voldoen. Niet dat de spuitbus beter was, want de muggen steken gewoon door je broek en shirt heen. Toch hebben we meerdere uitstapjes gedaan en vooral veel watervallen gezien, de ene nog mooier dan de andere. En ergens op een wandelpad lag ook ineens een hoopje verse berenpoep. Dat was wel even slikken...
Helmcken Falls

Vanuit de auto zagen we nog een jonge zwarte beer (die ook bruin kunnen zijn), maar verder geen noemenswaardig wild, behalve dan misschien de bisons achter een hek waar we die avond ook een stukje van voor het diner hebben gegeten bij de Trophy Mountain Buffalo Ranch.

Vandaag reden we weer door, naar 108 Mile Ranch, wat niet zo ver was. Onderweg stonden er rond koffietijd hele grote borden langs de weg met "cappuccino/ espresso, next left"  erop. Dat bleek van een Italiaan te zijn die ons verwende met een prima cappuccino en huisgemaakte cake. De rekening was wel even schrikken, 35 dollar. Oeps! We zijn daarna nog iets van de route afgeweken en hebben bij een meertje een eenvoudige picknick gehouden.

Iets minder glimmende patserbak
Het resort waar we voor 1 nacht zitten is weer prima. We hebben een zeer grote kamer met balkon en hebben vanavond goed gegeten voor 38 dollar. Zo kan het ook, meneer de Italiaan! De patserbak heeft intussen al aardig wat te verduren gehad met verschillende zandwegen en een enkele regenbui en is iets minder glimmend dan toen we hem ophaalden. Morgen rijden we naar Prince George, een wat grotere stad voor hopelijk weer nieuwe avonturen.

dinsdag 7 augustus 2012

Beren op de weg

Zaterdag een dagje Banff en omgeving. We zijn begonnen met de Gondola in de hoop de grote drukte voor te zijn. Vandaag (maandag) is namelijk de nationale feestdag in Canada, dus iedereen heeft een lang weekend en trekt de bergen in. De Gondola gaat Mount Sulfur op waar je een mooi uitzicht hebt over Banff en omgeving.

De Banff Gondola
's-Middags hebben we een stukje gewandeld langs Lake Minewanka en hebben we ons laten lekprikken door de alom aanwezige muggen. Daarna rustig aan gedaan, even in het zwembad gelegen en vroeg gegeten, want we moesten op tijd klaar zijn voor het hoogtepunt van de dag, een wildsafari in de vroege avonduren. En boy oh boy was dat een afknapper! Twee uur lang uit een bus zitten turen op zoek naar wild en alles wat we gezien hebben is 1 hele vos. En dat terwijl we uit het raam van onze hotelkamer gewoon een elk konden zien lopen. Geen aanrader dus.

Uitzicht vanaf de Icefields Parkway
Gisterochtend hebben we Banff vaarwel gezegd en zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming, Jasper. En om daar te komen volg je de 230 km lange Icefields Parkway, tot nu toe de mooiste bergweg die we ooit ter wereld meegemaakt hebben. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere, en we hebben in een dag meer gletsjers gezien dan de meeste mensen hun hele leven te zien krijgen. Het hielp wel dat het prachtig weer was, dan ziet alles er meteen een stuk mooier uit. En we hebben onze eerste beer gezien! Hij stak op zijn dooie gemakkie de snelweg over, maar was helaas alweer uit het zicht verdwenen voordat we camera's gepakt hadden.

Athabasca Glacier
Onderweg zijn we ook nog op een gletstjer geweest, de Athabasca Glacier aan de rand van de Columbia Icefields. Met een bus met enorme wielen wordt je de gletstjer opgereden waar je even mag rondglibberen en foto's maken. Een hele aparte ervaring.

Vlak voor Jasper nog een paar watervallen bewonderd, de Athabasca Falls en de Sunwapta Falls. Jasper zelf is best een leuk dorpje, Banff in het klein.

Lake Maligne met Spirit Island
Vandaag een relaxed dagje gedaan in Jasper. Vanmorgen zijn we naar Lake Maligne gereden, zo'n 50 km vanaf Jasper. De weg erheen was ook weer mooi. Op het meer hebben we een boottochtje gedaan wat weer prachtige plaatjes opleverde. Langs de oevers van het meer hebben we voor het eerst een moose gezien (best zeldzaam op deze plek).



Beer vastgelegd!
En op de weg terug hebben we weer een beer gespot, ditmaal vlak langs de weg, wat meteen een kleine opstopping veroorzaakte, want iedereen zet meteen zijn auto stil om foto's te maken. Wij ook natuurlijk. De foto's zijn niet geweldig, maar toch, we hebben er eentje vastgelegd.

Elks up close and personal




Vlak bij Jasper moesten we nog een meer bezoeken, want Annet moest en zou op de foto bij Lake Annette. Toen we even langs het meer liepen kregen we nog gezelschap van een drietal elks. Dus we hebben ons portie wild vandaag dubbel en dwars gehad.





Morgen nog verder de rimboe in naar Clearwater. Daar hebben we geen internet, en geen tv. Hopelijk hebben we wel bedden.

zaterdag 4 augustus 2012

Nationale parken? Je struikelt erover!

Voor vandaag zijn er niet genoeg superlatieven om de omgeving te beschrijven. Vanuit Revelstoke reden we bij heerlijk zonnig weer door respectievelijk Mount Revelstoke National Park, Glacier National Park, Yoho National Park en uiteindelijk Banff National Park. Het ene was nog mooier dan het andere en bij iedere bocht in de weg veranderde het landschap weer en kon je weer nieuwe hoge bergtoppen zien opdoemen. De temperatuur was ook precies goed, wisselend tussen de 16 en 23 graden.

Emerald Lake
In Glacier National Park hebben we vanochtend eerst een korte wandeling gemaakt langs enkele enorm grote ceders. In het Yoho National Park reden we even van de doorgaande weg af naar Emerald Lake en kwamen we nog een natuurlijk ontstane brug van steen tegen die door een snel stromende rivier steeds verder wordt uitgesleten. Onderweg zagen we vlak langs de weg nog een groepje berggeiten, maar we hopen natuurlijk nog veel meer wild te gaan zien.

Lake Louise
In Banff zijn we naar Lake Louise gereden, het meest gefotografeerde meer van Canada, en terecht. Hier werd het wel steeds drukker, want de Canadezen blijken een extra lang weekend te hebben vanwege een feestdag en die trekken er dus ook allemaal op uit. Dat is in de plaats Banff ook wel te merken, maar gelukkig ligt ons hotel niet in hartje stad, maar net iets erbuiten. We blijven hier twee nachten.

Voor morgen hebben we kaartjes geregeld voor de kabelbaan om het park eens van grote hoogte te gaan bekijken en morgenavond doen we nog een wild excursie. Er wordt volop zon voorspeld, dus dat gaat opnieuw foto's om in te lijsten opleveren. Maar je moet er echt zijn, want een foto doet geen recht aan de fantastische natuur hier.

vrijdag 3 augustus 2012

Upgrades, you gotta love 'em

Vandaag ging de reis van Penticton naar Revelstoke. Het eerste deel van de reis was nogal druk, de snelweg loopt dwars door Kewlona en Vernon, en dat betekende een eindeloze rij stoplichten, winkels, en fast food restaurants. In Vernon nog "even" koffie gehaald bij de Starbucks en we waren duidelijk niet de enigen. Het weer was ook iets minder dan de vorige dagen, af en toe een regenbuitje, maar de temperatuur blijft aangenaam boven de 20 graden. De route naar Revelstoke loopt van meer naar meer en naarmate we Revelstoke naderden werden de bergen weer hoger.

Three Valley Gap
Vlak voor Revelstoke hebben we nog een bezoekje gebracht aan Three Valley Gap, een openluchtmuseumpje met een verzameling voor Canadese begrippen oude gebouwen (eind 19e, begin 20e eeuw), een aantal old timer auto's (waaronder een paar Model T Fords), en wat oude treinstellen. Niet indrukwekkend, maar leuk om even een uurtje in rond te lopen. Veel historischer zal het waarschijnlijk niet worden in Canada.

Hotelkamer met keuken
Ons hotel in Revelstoke, het Sutton Place Hotel, ligt buiten het dorp een stukje bergop. En het is een prachtig hotel! Bij het inchecken worden we getrakteerd op een gratis upgrade, wat betekent dat we een one-bedroom suite hebben betrokken. Je kunt het nauwelijks een hotelkamer meer noemen, het is meer een woning. Zo hebben we een superdeluxe keuken (niet dat we er iets mee doen), een woonkamer met grote televisie en een iPod docking station (dus muziek van iPhone), een slaapkamer met een megagroot bed en een televisie, een entertainment room met nog een televisie, en twee badkamers. Oh ja, ook nog een utility room met een wasmachine en droger. Jammer dat we hier maar 1 nacht blijven.

Terras met uitzicht
Nadat we een beetje gesettled waren in onze kamer woning hebben we heerlijk in de hot tub gedobberd met uitzicht op de bergen, en 's-avonds hebben we gedineerd in het restaurant van het hotel. Morgen door een aantal nationale parken naar Banff.

donderdag 2 augustus 2012

Logeer aan een meer

Capilano suspension bridge
Gisteren zijn we vanuit Vancouver vertrokken richting Harrison Hot Springs, een korte rit van ongeveer 150 km. Eerst hadden we nog een stop bij de Capilano Suspension Bridge waar we een paar uurtjes hebben doorgebracht in een mooi aangelegd park met een best wel lange hangbrug, een tree-top walk en een cliffwalk, wat allemaal spannender klinkt dan het is, maar het was in ieder geval nog lekker rustig om half 9 's ochtends toen het open ging. Toen de eerste bussen met krullen werden uitgeladen konden wij weer verder, prima timing.

De patserbak, een Chrysler 300
Toen werd het tijd om de auto eens goed te testen op Highway 1. Conclusie: Het zonnedak kan open, de stereo doet het en hij trekt lekker snel op. Maar ik vind het wel een patserbak. We waren al vroeg in Harrison Hot Springs waar we eerst maar even een stukje langs het meer hebben gelopen. Het hotel zat er vlak bij en het plaatsje is niet zo druk. We wilden ook de hot springs proberen, wat het openbaar zwembad bleek te zijn. Het water was aangenaam warm en we hebben even een uurtje gedobberd. 's Avonds nog schnitzel gegeten bij een Duits restaurant (omdat het kan) en toen ging het licht alweer uit.
Vandaag reden we door prachtige berglandschappen bij zonnig weer richting de volgende bestemming, Penticton. Onderweg hebben we nog een wandeling gemaakt met prachtig uitzicht op besneeuwde bergtoppen en mooie bloemenweiden in Manning Provincial Park.
Ook hebben we aardig wat wild gezien, zoals vrij tamme grondeekhoorntjes, chipmunks (wangzakeekhoorn), raven en een Clark's Nutcracker (soort vogel) die we nog niet kenden. Dit is zoals we ons Canada hadden voorgesteld. De enige weg door het park, Highway 3, was helaas nog versperd door een grote truck met hout die volledig op de kop dwars over de weg lag en het hout was op een tegenligger gestort. Een akelig ongeluk. We konden na een tijd stilstaan weer verder.
In Penticton zitten we aan het Okanagan Lake in het Lakeside resort. Prachtige plek, mooi uitzicht, maar ook een stuk drukker dan Harrison Hot Springs. Het kwik is intussen gestegen naar 30 graden, dus er wordt druk in het water gedobberd en langs het meer geflaneerd. Morgen weer verder, naar Revelstoke. Hopelijk houdt het mooie weer nog een tijdje aan.

dinsdag 31 juli 2012

Vancouver voor beginners

Als je zoals wij maar 1 dag hebt om Vancouver te ontdekken, dan pak je de makkelijke optie: de hop-on, hop-off bus van Bigbus.ca. Deze rijdt langs alle bezienswaardigheden en onderweg wordt er ook nog van alles verteld over wat je ziet. Maar voordat we in de bus konden stappen, moesten we nog wat uurtjes overbruggen, want om kwart voor 7 zaten we aan het ontbijt en om half acht waren we klaar voor onze ontdekkingstocht (jetlag zorgt voor een lange dag om van te genieten), maar de bus begon pas rond 9 uur te rijden.
Totempalen in Stanley Park
We hebben daarom een 2e, en deze keer succesvolle, poging ondernomen om wat van Stanley Park te zien. Om het hele park heen ligt een mooi wandel/fietspad (fietsen is hier echt een rage voor toeristen) en we konden in alle rust genieten van het uitzicht op de skyline van Vancouver. En passant nog even een verzameling totempalen op de foto gezet en in de verte de Lion's Gate Bridge, waar we morgen overheen hopen te rijden als we de stad weer verlaten. En toen was het even zoeken naar de rode Bigbus, die gelukkig ook nog lekker leeg was.

Mathijs onder de indruk van de steamclock
We hebben 2 delen van Vancouver bezocht met de bus, namelijk Chinatown en Gastown, beide de wat oudere delen van de stad. In Chinatown (een van de grootste ter wereld) was het nog erg rustig, te vergelijken met Hong Kong, waar je ook niet voor 11 uur een winkel hoeft te bezoeken, want niks is er open. Dat krijg je dan met je jetlag. De Sun Yat Sen Garden was een mooi stukje groene oase in de stad en deed ook denken aan wat we in China ooit gezien hebben. Tussen Chinatown en Gastown liepen we langs een wat minder toeristisch stukje van Vancouver en moesten we slalommend tussen de zwervers, met karretjes vol blikjes en plastic flessen, drugsverslaafden en algemeen wazige types ons een weg banen. In Gastown was het een stuk drukker op straat,  met hordes toeristen die zich stonden te vergapen aan de ietwat "underwhelming" steamclock (een klok die ieder kwartier een deuntje laat horen met stoomfluiten) en de grote hoeveelheid winkels met toeristenmeuk. We zijn er nog even de Vancouver Lookout op geweest, met de lift naar een uitzichttoren op 168 meter hoog van waar je een mooi uitzicht over de stad hebt.

Met de bigbus reden we toen terug naar Stanley Park, waar nog de mogelijkheid was om met een andere shuttle het park helemaal rond te rijden. Een klein uurtje moesten we ons toen overgeven aan chauffeur Larry, die vooral bij de Canadese en Amerikaanse passagiers erg in de smaak viel en zelf het hardst lachte om zijn flauwe grappen. 1 voorbeeld: we passeerden een stel op een tandem, Larry sommeerde de mensen te stoppen en vertelde de man voorop dat zijn partner niet meetrapte. Lachen gieren brullen dus. Not. 1 tip dus: als je de Stanley Park shuttle wilt nemen, vraag dan eerst even of Larry dienst heeft.
Vanavond wordt het waarschijnlijk Thais eten, want dat doen we wel een keer altijd als we ergens in het buitenland op vakantie zijn en hier is de keuze qua buitenlands eten echt enorm te noemen, dus ook Thais zit er tussen. Over Sushi bars struikel je trouwens, maar dat is aan ons weer niet zo besteed. Morgen rijden we de stad uit naar Harrison Hot Springs, wat zo'n 125 km verderop ligt. Wordt vervolgd!

maandag 30 juli 2012

Breaking! Groenland is helemaal niet groen.

Het was eindelijk zover. Onze reis naar Canada ging beginnen. De eerste dag van zo'n vakantie is niet de dag waar ik het meeste naar uitkijk, vliegen blijft voor mij een noodzakelijk kwaad. Maar dit moet toch wel een van de meest gesmeerd lopende vluchten zijn die we ooit gehad hebben. We vlogen met Air Transat, en hadden wat extra geld uitgegeven voor een upgrade naar de Club Class. En dat was het meer dan waard! Het begon het al bij het inchecken, waar we zo de hele rij voorbij konden lopen naar een aparte balie. En bij de security konden we weer langs dezelfde rij lopen. In het vliegtuig hadden we lekker ruime stoelen met zelfs voor mij voldoende beenruimte. Er zat nog geen twintig man in de Club Class, maar we hadden wel twee stewardessen tot onze beschikking, die ons volpropten met eten en drinken.

De vlucht zelf was ook niet verkeerd, behalve dan dat hij erg lang was. Maar geen turbulentie, en zo nu en dan prachtig uitzicht. Op IJsland, op Groenland, dat helemaal niet groen blijkt te zijn maar vooral zwart en wit, en de laatste paar uur op Canada. Heel veel meren, en het laatste stuk voor Vancouver de Rockies, met prachtig besneeuwde bergtopen die boven de wolken uitsteken.

Ook op Vancouver Airport liep alles gesmeerd, de paspoortcontrole ging redelijk snel, en we hadden als een van de eersten onze koffers (lang leve de Club Class). Daarna naar de Avis voor de huurauto, waar we ook nog gratis een upgrade kregen. Dus we rijden rond in een Chrysler 300, een echt Amerikaans slagschip. De TomTom doet het gelukkig ook, dus om een uur of half drie ploften we op ons bed in ons hotel in downtown Vancouver.

Uitzicht vanaf het balkon van onze hotelkamer
Na kort uitgerust te hebben, zijn we toch nog even de stad ingelopen, richting Stanley Park. Maar na zo'n lange vlucht en met het tijdsverschil waren we gewoon te moe om nog iets zinnigs te doen. Dus rond 6 uur hebben we nog een hapje gegeten en om 8 uur lagen we in bed. Vandaar dat ik nu om half zeven 's-ochtends zit te bloggen. Vandaag gaan we Vancouver verkennen!

zondag 1 juli 2012

Canada Mountain Country

Het gaat er weer van komen. We hebben dit jaar een reis geboekt naar West Canada en we zijn daar zo'n 3 weken zoet mee. Daarom willen we dit blog ook maar weer nieuw leven inblazen, want niks is leuker dan je ervaringen delen en ook af en toe reacties van het thuisfront te ontvangen.
De reis die we gaan maken heet Mountain Country en als je daarop googlet vind je hem bij veel reisorganisaties. Het is een individuele rondreis met huurauto en alle hotels liggen ook al vast. Van avontuurlijk reizen kun je ons dan ook niet betichten, wij houden van weten waar we aan toe zijn.
Op het kaartje zie je waar we zoal zullen komen en we hopen vooral veel van de prachtige natuur te gaan genieten. Het lijstje met te spotten dieren bevat: beren, adelaars, orka's, dolfijnen, zeehonden en walvissen. Moet lukken!
Nog een paar weekjes wachten en dan geven we de sleutel van het huis weer af aan mijn moeder en stiefvader, want inbrekers hebben bij ons geen kans. Zeker niet nu de buurman een extra stevige schutting heeft neergezet. Over een paar weken weer meer!