Yellowstone National Park

Na een nachtje in de hoofdstad van Montana, Helena, zijn we snel doorgereden naar het Zuiden, want Helena was niet zo bijzonder en in het Zuiden wachtte Yellowstone, het hoofddoel van onze reis waar we 3 dagen voor uitgetrokken hebben. Onderweg erheen stopten we nog in Nevada City en Virginia City, twee kleine plaatsjes waar de gebouwen uit de goldrushtijd (die slechts 5 jaar hier woedde tussen 1863 en 1868) nog aardig bewaard zijn gebleven. De plaatsjes waren voor toeristen leuk opgezet en er waren genoeg kneuterige winkeltjes en huisjes om even in rond te kijken, maar de mooie natuur lokte, dus door naar Yellowstone!

In het dorp West Yellowstone hadden we voor 4 nachten een hotel zodat we veel tijd in het park door konden brengen. Het staat bekend om zijn natuurschoon, vele diersoorten zoals bizons, beren, rendieren en roofvogels en die hebben we vrijwel allemaal ook gezien. Het meest bijzondere aan Yellowstone is wel dat het eigenlijk 1 grote vulkaan is waarop het ligt. De aarde eronder is voortdurend in beweging en op veel plekken zijn er geologische fenomenen als geisers, fumarolen (even googelen) en bronnen met kokend water of bubbelende modder. Daarin leven soms weer bacteriën die allerlei kleuren krijgen, zoals fel oranje. Op allerlei plekken in het landschap zie je ineens weer stoom uit de grond omhoog komen en ruik je een vieze zwavellucht.

1 van de hoogtepunten in het park is de geiser Old Faithful, die iedere anderhalf uur begint te spuiten. Daar moesten we dus wel even langs, en we hebben meteen ook maar even de dichtbij gelegen Old Faithful Inn bekeken, een gigantische houten constructie voor toeristen uit het begin van de 20e eeuw toen het park steeds meer bekend werd. De uitbarsting van Old Faithful was leuk om mee te maken, maar de honderden mensen die er omheen stonden maakten het toch iets minder uniek...

Een ander hoogtepunt in het park is de Canyon of the Yellowstone, waar enkel prachtige watervallen zich in een diepe afgrond storten. De rotsen zijn bont gekleurd en grillig gevormd. Ook hier weer veel toeristen, maar om een mooi plaatje te schieten was er gelukkig nog genoeg ruimte over.

Morgen rijden we door naar het Zuiden, naar Twin Falls. Tot nu toe was de temperatuur van tegen de 30 graden nog net te doen, maar vanaf nu belooft het toch wat heter te worden. Gelukkig zit er airco in de auto en we hebben een piepschuimen koelbox achterin die we elke ochtend met ijs vullen. Geweldige uitvinding!
Hier nog wat extra plaatjes van Yellowstone. Echt ongelofelijk prachtig!!

Glacier Park en bisons

Gisteren was het tijd om ons eerste nationale park te bezoeken, Glacier National Park. Daar moest natuurlijk voor betaald worden, en we hebben meteen maar een pas gekocht waarmee we alle nationale parken kunnen bezoeken. We gaan nog meer parken bezoeken en we hadden berekend dat dit het goedkoopste zou zijn (80 dollar). De manier om Glacier te bezoeken is door een "scenic road" van ongeveer honderd kilometer te rijden met de prachtige naam "Going-to-the-sun Road". En dat bleek inderdaad een prachtige weg te zijn, met na iedere bocht weer een nieuw mooi uitzicht op bergen en gletsjers. En we hebben onze eerste beer gespot langs de weg! Helaas zijn er van de meer dan honderd gletsjers die er waren nog maar vijfentwintig over, en waarschijnlijk zijn er in 2030 helemaal geen gletsjers meer over. Dus mocht je nog steeds niet overtuigd zijn van het feit dat het klimaat verandert dan moet je over 15 jaar maar eens naar Glacier Park gaan om daar geen gletsjers te zien.

De "Going-to-the-sun Road" is maar een paar maanden per jaar geopend (de rest van het jaar is hij onbegaanbaar) en het gevolg daarvan is dat het wel een behoorlijk drukke weg is. Maar echt een probleem is dat niet, want het is geen weg waar je snel overheen wilt rijden. En er zijn heel veel plekken om te stoppen om even een foto te maken. Bij het hoogste punt van de weg, Logan Pass op 2025 meter, is zelfs een grote parkeerplaats. Helaas is die niet groot genoeg om de juli-drukte te verwerken dus die plek moesten we noodgedwongen overslaan.

Terug in Columbia Falls hadden we nog even de tijd om de Montana Vortex and House of Mystery te bezoeken. Hun eigen website zegt er dit over: "The Montana Vortex is a genuine quantum or gravitational anomaly that may re-define the laws of physics and nature." Yeah, right. In Nederland noemen we dit een tourist trap. Volgens de guide - in ieder geval geen slechte goochelaar - zouden mensen groeien en krimpen afhankelijk van waar je je in de vortex bevindt. En er was natuurlijk een bijzonder energieveld blah blah bullshit. Maar de House of Mystery was wel geinig. Annet heeft er een foto van mij gemaakt. Hij is een beetje wazig, maar dat krijg je met die rare energievelden...

Vandaag hebben we Columbia Falls weer achter ons gelaten en zijn we op weg gegaan naar Helena, onze laatste tussenstop onderweg naar Yellowstone. Via een kleine omweg kwamen we ook nog bij de National Bison Range langs. En een gelegenheid om dit echt Amerikaanse beest van dichtbij te bekijken laten we natuurlijk niet voorbij gaan. En het zijn indrukwekkende beesten die bisons, daar wil je geen ruzie mee hebben.

Verder was het vooral snelweg rijden waarbij we nog even gestopt zijn voor een stevige lunch in een echte Amerikaanse diner. Onderweg werd wel duidelijk dat we ons hier diep in Bible Land begeven, want om de paar kilometer staat er een gigantisch bord met de tien geboden. En in het centrum van Helena staat een gigantische kathedraal en er omheen nog een stuk of zes kerken. Amen. Morgen richting Yellowstone!

Calgary en Big Sky Country

Eergisteren zijn we aangekomen in Calgary om onze rondreis door het Noord Westen van de VS te starten. Het bleek goedkoper te zijn om naar Canada te vliegen en daar een auto te huren dan in de VS, dus even een zijsprong hadden we daarvoor wel over. We hadden een vlucht zonder problemen en omdat we in de middag vlogen hadden we 1 heeele lange dag totdat we rond 8 uur 's avonds tollend ons bed in doken.

Calgary is een niet heel bijzondere stad, maar wel vriendelijk en schoon en met veel horeca aan het stuk voetgangersgebied waar we in ons hotel vlakbij zaten. Genoeg te kiezen dus om te eten en drinken. We hebben 1 dag gehad om de stad te verkennen en die hebben we besteed aan een flinke wandeling door de stad en het park en een kijkje over de stad vanaf de Calgary Tower.



In de middag maakten we met de tram (prima service!) een tocht de stad uit naar het Heritage Park, een openluchtmuseum met voor Canadese begrippen bijzonder oude gebouwen van rond 1900. Overal liepen mensen rond in kleding uit die tijd die uitleg gaven over wat er te zien was en hoe men in "ye olden days" leefde. Helaas waren de prijzen wel aan de huidige tijd aangepast, maar het was wel een aardig uitstapje voor een stad waar verder niet zo heel veel spectaculairs te zien is.

Vanochtend zijn we in onze huurauto (een Hyundai Tucson voor wie het wat zegt) naar het Zuiden gereden. Volgens de verhuurder een "small suv", maar voor ons een vrij grote wagen toen we hem op Calgary Airport ophaalden. Maar als je hem dan vervolgens tussen alle Canadese pickups ziet staan is het maar een nietig dingetje. Maar we doen het ermee en hij bevalt prima.

We passeerden zonder al te veel problemen de Amerikaanse grens, we moesten alleen even naar binnen om onze vingerafdrukken en een foto te laten registeren. Ze willen hier echt alles van je weten, want al voor vertrek moesten we ook een ESTA-formulier invullen waarop je gegevens over je werk, je ouders en gezondheid moet invullen. Ook willen ze graag weten of je terroristische neigingen hebt en of je van plan bent bommen mee te nemen. Dat zal ze wel afschrikken, die terroristen!

We reden na de grens Montana binnen, de staat die de naam Big Sky Country heeft meegekregen door zijn uitgestrekte landschap en de enorme lucht erboven. We reden langs de rand van het prachtige Glacier National Park, waar we morgen dwars doorheen zullen rijden over de "Going to the Sun Road". Onderweg zagen we al prachtige bergen, meren en ander natuurschoon, dus dat belooft wat. Onze 1e overnachtingsplek is Columbia Falls aan de westkant van het nationaal park en de hele omgeving is vooral op toeristen ingericht. Heel handig als je toerist bent, maar zo in het hoogseizoen dus ook drukker dan we onderweg meegemaakt hebben. Dat wordt morgen misschien wel file rijden door het park.

Op avontuur in de VS

Het is weer zover. In juli vertrekken we voor bijna 3 weken naar het Noord-Westen van de Verenigde Staten. We vliegen heen naar Calgary en terug vanaf Vancouver, maar zijn verder niet veel in Canada, waar je op dit blog meer over kan vinden van onze reis in 2012. Hieronder zie je de route die we gaan volgen. Als we een beetje door kunnen rijden redden we dat volgens Google Maps in 36 uur, maar wij doen er dus wat langer over.
We reizen door de staten Montana, Idaho, Wyoming, Oregon en Washington en komen onder meer door Glacier National Park, Yellowstone National Park, Twin Falls, Craters of the Moon, Portland, Olympic National Park en Vancouver. Kortom: een reis vol natuurschoon, geisers, gletsjers, uitgestrekte landschappen, oude goudzoekersstadjes, beren, cowboys en indianen. Amerikaanser kan het bijna niet!
We hebben het nu zo ingesteld dat als er hier op het blog een post geschreven is, dit automatisch op Facebook gemeld wordt. Dus vind je het leuk om onze avonturen mee te beleven, klik dan op de link die er op Facbook steeds verschijnt. We hebben onderweg als het goed is regelmatig internet in de hotels, dus we zullen regelmatig posten en ook reacties vinden we heel leuk om te lezen. Dus hou dit blog of Facebook in de gaten voor een volgend bericht!