Laatste dagen

De laatste dagen brachten we door in Yorkshire, het huisje was ruim en op een rustige plek. We hoefden er niet eens een heel smal weggetje voor af te rijden. We hadden helaas het weer niet meer zo mee en het regende regelmatig, maar af en toe was er toch ook nog een zonnetje. Opvallend waren de enorme plassen op de weg en hier en daar waarschuwingsborden met "road liable to flooding". Dat krijg je met de vele hoogteverschillen en de kuilen in de weg.

Huisje in Great Barugh

 
Opnieuw hebben we in de omgeving een paar mooie kastelen en (ruïnes van) abdijen bezocht. Op 1 dag gingen we eerst 's ochtends naar het National Centre for birds of prey waar we heel veel bijzonder roofvogelsoorten zagen. Er was ook nog een korte demonstratie met uitleg. Daarna gingen we naar Helmsley Castle en Rievaulx Abbey. Het eerste was wel aardig, maar de abdij was wel de meest indrukwekkende ruïne die we gezien hebben deze reis. 

Helmsley Castle

Rievaulx Abbey

We zaten niet ver van de kust vandaan dus hebben we nog een dag daar doorgebracht. Eerst naar Whitby, waar we heen reden over de North York Moors. In Whitby was het druk en er viel ook een grote ruïne van de abdij te bewonderen, maar na die van Rievaulx viel deze een beetje tegen. Of we hadden er toch gewoon teveel gezien intussen. Na Whitby reden we naar het pittoreske havenplaatsje Robin Hood's Bay met smalle straatjes, waar we langs een hele steile weg het dorpje in (en weer uit) liepen. Het weer knapte ook op en het was er behoorlijk druk, maar toch leuk om even doorheen te slenteren en een broodje te eten. 

Whitby Abbey

Robin Hood's Bay

Robin Hood's Bay

Die middag reden we naar Flamborough Head, een uitstulpsel aan de kust met een vuurtoren en wat wandelpaden. De zon kwam er zelfs nog bij en we zagen allerlei soorten vogels en zelfs zeehonden naast de bijzondere rotsformaties. Eentje wordt de drinkende dinosaurus genoemd. Kijk maar of je dat erin herkent.

Flamborough Head

Zeehonden bij Flamborough Head

De drinkende dinosaurus

Op de laatste dag bezochten we Castle Howard, waar we maar een kwartiertje vandaan zaten. Het was wel erg prijzig, maar toch de moeite waard. Dit kasteel, wat eigenlijk meer een paleis is, werd begin 18e eeuw gebouwd, dus voor Britse begrippen een heel modern bouwwerk. Het was allemaal prachtig, de inrichting, de tuinen eromheen en de verhalen die de vrijwilligers vertelden in het gebouw. Het paleis heeft in het verleden al meerdere keren dienst gedaan als filmset voor bijvoorbeeld Brideshead Revisited en de Arctic Monkeys hebben er nog een videoclip opgenomen. Dit kasteel was wel de mooiste die we hebben gezien deze reis.

Castle Howard

Dreigende luchten boven Castle Howard

De walled garden bij Castle Howard

De Great Hall van Castle Howard

Een badkamer in Castle Howard

 

Vanuit Noord Yorkshire reden we op zondag helemaal naar het laatste overnachtingsadres in de buurt van Dover. Dit ging heel voorspoedig over allerlei M-wegen, maar er valt dan verder weinig over te vertellen. Het laatste huis bleek heel mooi en ruim, dus voor een volgende keer houden we die zeker in gedachte, want 1 nachtje daar was eigenlijk te kort. Er was ontbijt bij en er stond zelfs een extra lang bed, zodat Mathijs niet met zijn voeten over het uiteinde hoefde te slapen. De overtocht met de trein door de Kanaaltunnel ging volgens schema en nu zijn we weer thuis. We hebben weer een prima vakantie gehad waar we weer een tijd op kunnen teren.

Tuin bij huisje in Eythorne

Ingang van huisje in Eythorne

Woonkamer met nep open haard

Wist je dat....

...onze vakantie er alweer bijna opzit?

...we weer enorm genoten hebben van Engeland en Wales en dat we nog niet uitgekeken zijn?

...we erg tevreden waren over de huisjes die we via AirBnB hebben gevonden?

...het wel jammer was dat de meeste aan hele smalle weggetjes lagen?

...de Britten wel erg beleefd zijn in het verkeer?

...ze bij de smalle weggetjes altijd even hun hand opsteken als ze je laten passeren?

...we verschillende keren bij een pub hebben gegeten?

...daarvan 2 de naam Royal Oak hadden?

...we ook regelmatig een Horse and Hounds hebben gezien of een Crown and Cushion?

...een van de leukste de Three Greyhounds was?

...het personeel overal even vriendelijk is?

...het Nederlandse horecapersoneel hier nog wel wat van kan leren?

...het weer net als thuis was, soms regen, soms zon, soms warm, soms fris?

...ook de vogels net als thuis waren, maar toch leuk om naar te kijken? 

...toiletartikelen hier 4x goedkoper zijn dan thuis?

...we de halve auto volladen met doucheschuim voordat we terugrijden?

...we wel erg veel kastelen en ruïnes hebben gezien deze keer?

...we die waarschijnlijk niet meer van elkaar kunnen onderscheiden als we de foto's terugkijken?

...we vandaag Castle Howard hebben gezien, dat wel het mooist was?

Castle Howard

The Lake District en Yorkshire Dales

De afgelopen dagen zaten we in een prachtig huisje aan de rand van zowel The Lake District en de Yorkshire Dales. Het huisje stond in een eigen stuk bos, waar we volop hebben genoten van de vele vogels en rode eekhoorns (steeds zeldzamer) die langskwamen bij de verschillende voederhuisjes. Echt een prachtig rustig plekje in de natuur, alleen de wifi en het telefoonbereik waren bagger. Ook het weggetje erheen was van het type smalle baan (single track road) met aan beide kanten hoge heggen of stenen muurtjes, zodat je net niks aan kan zien komen. De wegen hier gaan van de letter M(otorway) naar A en dan nog B en worden dan steeds smaller. Zodra er geen letter meer voor staat wordt je eigenlijk aan je lot overgelaten en is het elke keer een verrassing wat je tegen gaat komen. Diepe kuilen (potholes), hoge heggen die soms over de weg groeien, een overstroomde rijbaan door de regen (gisteren was het helaas de hele dag raak) en soms moet je ook nog uitkijken dat er geen koe of schaap op de weg loopt. Heel avontuurlijk rijden dus. Dat links rijden is eigenlijk het minst uitdagend van alles, aldus Mathijs.

Het huisje in Drybeck

Rode eekhoorn bij 1 van de voederhuisjes

Als je in The Lake District bent dan ga je natuurlijk naar een meer, dus dat deden we. Eerst naar Ullswater. Daar liepen we een stukje langs het meer en verder was er vooral activiteit in en op het water, waar we ons niet aan gewaagd hebben. Wat vooral opviel was dat het overal druk was, want dit deel van Engeland is erg geliefd bij toeristen, ook uit eigen land. In de middag maakten we nog een wandeling in een "mountain forest", oftewel heel veel klimmen en heel veel dalen en aan het eind zere knieën. Gelukkig bleef het droog. Op een andere dag reden we nog naar Windermere, maar daar was het zo druk dat we niet eens een parkeerplek konden vinden, dus we wisten niet hoe snel we daar weer weg moesten.

Ullswater

Omdat het weer niet helemaal mee zat en we ook niet van die watersporters zijn hebben we verschillende  "stately homes" in de regio bezocht, plekken met een hoop geschiedenis op een vaak prachtige plek, met veel groen eromheen. We bezochten Dalemain Mansion en Levens Hall, beide vergelijkbaar in de zin dat er eerst rond 1200 een grote toren was gebouwd, waar langzaam aan in de 1volgende eeuwen nog van alles aan vast werd gebouwd, wat resulteert in een bijzondere verzameling ruimtes, met gangetjes en trappetjes, hele oude dikke muren, glas in lood, eiken panelen, pracht en praal en bij Dalemain heel speciaal Chinees handgeschilderd behang. Ook hadden beide prachtige tuinen, waarbij die van Levens Hall wel de mooiste en grootste waren. Hier was een deel gevuld met allerlei (vooral buxus en taxus) struiken die in bijzondere vormen waren gesnoeid, de oudste "topiary" ter wereld! Echt heel mooi, ook al was het een druilerige dag.

Bijzonder Chinees behang in Dalemain Mansion

Dalemain Mansion

Een deel van de tuin bij Dalemain Mansion

Levens Hall

Snoeivormen (topiary) in de tuin bij Levens Hall

Prachtige borders bij Levens Hall

Op de laatste dag hebben we nog een stukje gewandeld in de Yorkshire Dales vlakbij het huisje. Het was droog en er kwam zelfs even een zonnetje bij, dus dan moet je naar buiten. De vergezichten waren prachtig en er waren bijna geen anderen, maar wel een heleboel grazende schapen.

Tijdens de wandeling in de Yorkshire Dales

De reisafstand naar het volgende adres was vrij kort, omdat we nog steeds in het Noorden van Engeland zaten, dus hadden we onderweg nog wat interessante ruïnes om in rond te banjeren. We hadden bij Dover Castle natuurlijk een jaarabonnement voor English Heritage gekocht en nu werd het tijd om de kosten eruit te krijgen :-). Helaas goot het de hele dag, dus de paraplu was wel nodig. We bekeken Middleham Castle, waarvan wordt beweerd dat het het favoriete kasteel van koning Richard III was. Dan hebben we het over de 2e helft van de 15e eeuw. Vanaf de enige overgebleven toren hadden we nog een aardig uitzicht. Daarna reden we door naar Mount Grace Priory, een klooster van de orde van kartuizers, waar ik nog nooit van gehoord had. Deze monniken waren een soort kluizenaars en kwamen maar sporadisch samen. Verder waren ze alleen in een eigen "cel". Dat klinkt kleiner dan het was, want zo'n cel bestond uit een huisje met beneden en boven een ruimte en met een tuintje en zelfs een eigen stukje kloostergang en kapelletje waar ze hun dagen doorbrachten. Ze hadden er eentje nagebouwd en ik had zoiets nog nooit eerder gezien. Naast de ruïnes van het klooster was er ook nog een huis met tuinen te bezichtigen en ondanks het weer leverde dat mooie plaatjes op.

Uitzicht vanaf Middleham Castle

Het plensde de hele dag

Tuintje bij een "cel" van Mount Grace Priory

Het mooie huis met tuin van Mount Grace Priory

Mount Grace Priory ruïne

Noord Wales

De derde plek waar we 4 nachten verbleven was Noord Wales, in Snowdonia, of Eryri zoals het tegenwoordig genoemd wordt in het Welsh. Onderweg erheen stopten we bij Wenlock Priory, een ruïne die we helemaal voor ons alleen hadden om te bezichtigen, lekker! We hebben een jaarkaart aangeschaft van English Heritage zodat we verder alles wat zij in beheer hebben gratis kunnen bezoeken.De kosten krijgen we er deze vakantie wel weer uit.

 

Wenlock Priory

Wenlock Priory

Meteen als je Wales binnenrijdt zie je overal op borden 2 talen, met het Welsh soms boven en soms onder, dus altijd even goed kijken wat er nou staat. Aan het Welsh is helemaal geen touw vast te knopen, met hele reeksen van medeklinkers achter elkaar en hele andere klanken dan in het Engels. Gelukkig spreken en schrijven ze hier ook gewoon Engels. Het huisje is van oorsprong een schattig klein kapelletje (Capel Bach) uit 1784 met dikke balken en muren en nog wat details die aan het oorspronkelijke gebruik herinneren zoals een hele dikke oude bijbel (in het Welsh), een kruis en een bord met de nummers van enkele hymnen aan de muur. Het is qua ruimte wel behelpen, want het staat behoorlijk vol en Mathijs stoot regelmatig zijn hoofd aan de spotjes in de keuken. Het ligt bijna aan het eind van een doodlopend weggetje waar je liever geen andere auto's wil tegenkomen, behalve als je een passing place hebt. Het is elke keer weer spannend of we zonder achteruit te moeten rijden het huisje weten te bereiken. Dat soort weggetjes hebben ze hier net even te veel.

Ons huisje, Capel Bach

Stijle trap naar de slaapkamer boven

De eerste ochtend was het prima wandelweer dus trokken we erop uit naar het meest westelijke puntje van Anglesey, een prachtig eiland aan de Noord West kant van Wales. Via een prachtig zandstrand bij Newborough liepen we naar een klein schiereilandje met een verlaten vuurtoren, een ruïne van een kerkje en enkele vuurtorenwachters huisjes. We waren niet de enigen, maar het werd nergens te druk. Die middag sloeg het weer om en goot het van de regen, dus na een korte stop in Beaumaris voor de lunch zijn we teruggegaan naar het huisje. Lekker met de kachel aan zitten lezen en spelletjes spelen is ook vakantie. En we hebben ook maar eens een was gedaan, alleen drogen wilde het vervolgens niet erg...

Plaatjes schieten

Prachtig uitzicht bij Newborough beach

Verlaten huisjes voor de vuurtorenwachters

De volgende dag regende het vrijwel niet meer en gingen we eerst naar Caernarfon, waar we 20 jaar geleden ook al een keer waren. Het kasteel hebben we deze keer alleen van buiten bekeken en in 1 van de oudste pubs van Wales gegeten. Al die geschiedenis hier is toch echt prachtig. Die middag dachten we kaartjes te hebben geboekt voor de Snowdon Mountain Railway naar de top van Mount Snowdon/Yr Wyddfa, dus reden we naar Llanberis. Helaas hadden we allebei de verkeerde datum in ons hoofd en bleken de kaartjes voor de dag ervoor te zijn. Toen goot het van de regen, dus dat was sowieso geen succes geworden, maar nieuwe kaartjes konden we ook niet meer regelen, want dit bleek wel 1 van de meest gewilde toeristische attracties van deze omgeving te zijn. Jammer dan. Als troostprijs liepen we een stuk langs het meer bij Llanberis, met mooie rustige plekjes om even van het uitzicht te genieten. We moeten nog maar een keer terugkomen dan om Mount Snowdon te bedwingen.

Caernarfon, met stadsmuur en kasteel

Dit hebben we dus niet gedaan

Uitzicht op het meer bij Llanberis

Vandaag was de laatste dag in Wales en we bezochten een "nepkasteel", Penrhyn Castle. Het werd in het begin van de 19e eeuw in Neo-Normaanse stijl gebouwd voor de rijke Pennant familie, die hun fortuin verdienden met de leisteen winning (hier overal terug te vinden) en suikerplantages op Jamaica. Van buiten een reusachtig grijs kasteel zoals je je een kasteel voorstelt en binnen pracht en praal. Wij houden er wel van. Na het kasteel maakten we een wandeling naar de Aber waterval waar we heerlijk in het zonnetje een paar sandwiches hebben verorberd en toen hadden we wel weer genoeg stappen gezet voor vandaag. Nog even langs de Morrisons (fijne supermarkt!) voor het avondeten zodat we niet nog een keer het smalle weggetje op en neer hoefden vanavond. 

Morgen rijden we naar ons volgende adres in de buurt van The Lake District, waar het waarschijnlijk erg druk zal zijn omdat het een hele populaire regio is voor de Britten zelf om vakantie te houden. We gaan het weer beleven!

Penrhyn Castle

Penrhyn Castle

Penrhyn Castle

Eetzaal in Penrhyn Castle

Drawing Room in Penrhyn Castle

Victoriaanse keuken

Aber Falls