5 dagen rijden en bootjevaren

Na 108 Mile House laten we de Rockies achter ons en worden de bergen minder hoog. Na het natuurgeweld van de afgelopen week zou je het zelfs een beetje saai kunnen noemen. Heel veel bezienswaardigheden zijn er ook niet onderweg, met uitzondering van het historische stadje Barkerville. Maar daar moeten we 160 km voor omrijden, dus die hebben we overgeslagen.

Alexandria monument

Wel zijn we nog even gestopt bij het Fort Alexandria Monument, met name omdat we daar een kop koffie konden krijgen. Het stond zo slecht aangegeven dat we er eerst langs reden en het heeft iets met een handelspost te maken. Niet echt boeiend, de deur van het cafe was vermakelijker (no shoes, no shirt, no service, no hippy).

Hoodoos in Pinacles Provincial Park

Bij Quesnel zijn we ook nog van de route afgeweken om het Pinnacle Provincial Park te bezoeken waar je een aantal hoodoos kunt bewonderen, door gletsjerijs gevormde rotsformaties. Die hadden we in het groot al eens gezien in Bryce Canyon in de U.S.A., maar het was wel even een leuke wandeling.

Prince George is niet echt wat je noemt een bruisende stad. Ons hotel is in het centrum waar het verder uitgestorven is. Maar goed, ze hebben wel een zwembad en een redelijk restaurant.

Twin Falls bij Smithers

De volgende dag hebben we de langste route van de vakantie afgelegd, een kleine 400 km. We zijn bijna in één keer doorgereden naar de eindbestemming Smithers, want onderweg was er verder weinig te zien. In Smithers zelf hebben we nog een tweetal watervallen bezocht met de toepasselijke naam Twin Falls. Ook hebben we nog in downtown Smithers rondgelopen, maar op een of andere manier hebben de Canadezen niet echt begrepen hoe je een leuk dorpje maakt. Je ziet bijna nergens mensen lopen (alles gebeurt met de auto), en op een gezellig terrasje zul je ze ook zelden betrappen.

'Ksan indianendorp

Van Smithers rijden we naar de kust naar Prince Rupert waar we maandag op de boot stappen voor de Inside Passage, en gek genoeg worden de bergen juist weer hoger. Vlak na Smithers gaan we eerst nog even cultureel doen door 'Ksan, een indianendorpje te bezoeken. We nemen de guided tour en krijgen zo via wat audiopresentaties en een gids een goed beeld van hoe deze indianen (die pas eind negentiende eeuw door de Europeanen ontdekt werden) leefden en woonden. De familiestructuur is nogal ingewikkeld, en ondanks dat de gids het probeerde uit te leggen, begrepen we er nog steeds weinig van.

Het grijze uitzicht vanaf de boot

In Prince Rupert komen we er achter dat we maandagochtend twee uur voor vertrek moeten inchecken voor de boottocht naar Vancouver Island. En de boot vertrekt om 7:30 uur, dus dat betekent dat we al om 4:30 uur op moeten staan. Oeps. Tsja, je moet er wat voor over hebben om de beroemde Inside Passage boottocht af te leggen. Maar dan krijg je wel prachtige landschappen te zien, en orka's, en walvissen, en zeehonden, en adelaars, te veel om op te noemen... behalve als het pokkenweer is. Dan zie je geen flikker. We hadden net zo goed op de boot naar Newcastle kunnen zitten. De helft van de tijd konden we de kust niet eens zien, zo bewolkt en mistig was het. Maar we hebben wel een orka gezien, en twee dolfijnen, denken we. We weten het niet zeker. Nou ja, tot nu toe hebben we meer dan twee weken alleen maar prachtig weer gehad, dus het kon ook bijna niet uitblijven die slechte dag. Hebben we in ieder geval een reden om nog een keer naar Canada te gaan.

Telegraph Cove

Vanuit Port Hardy zijn we vandaag afgezakt langs de oostkust van Vancouver Island naar Campbell River. Onderweg zijn we voor koffie gestopt in het pittoreske Telegraph Cove. In Campbell River aangekomen is het gewoon weer 25 graden en een strak blauwe lucht. Zoals we gewend zijn. Waar we inmiddels ook aan gewend zijn, is de alsmaar groeiende groep Nederlands, Belgische, en Duitse toeristen die dezelfde route volgen als wij en die we dus elke middag weer in het hotel tegenkomen.

Visserspier in Campbell River

Campbell River is een heel leuk havenstadje waar je lekker langs het water kunt slenteren, je zowaar een paar terrasjes hebt, en waar je heerlijk Thais kunt eten voor weinig.

Morgen onze laatste autorijdag naar Victoria. Nog één keer de Chrysler op zijn staart trappen.