New Zealand at last!

De laatste halve dag in Hong Kong nog even cultureel gedaan, we zijn naar het Hong Kong Museum of History geweest. Om een of andere onduidelijke reden was het vandaag gratis, maar ons hoor je niet klagen. Best een leuk museum om even anderhalf uur rond te slenteren en zo de geschiedenis van Hong Kong tot je te nemen. Daarna nog even weer aan het water gezeten om nog een keer de prachtige skyline te bewonderen. Hij was nog steeds mooi. Na een paar winkels ingelopen te zijn in de hoop toch nog een iPhone op de kop te tikken (wat niet gelukt is) en een lunch van hamburgers met patat zijn we teruggegaan naar het hotel. We waren nog wat aan de vroege kant voor de transfer naar het vliegveld, en aangezien we eigenlijk ook geen zin hadden eerst langs twintig andere hotels te moeten rijden, hebben we uiteindelijk een taxi genomen.

We waren al belachelijk vroeg op het vliegveld, omdat we graag zo vroeg mogelijk wilden inchecken zodat we nog konden proberen stoelen te regelen met extra beenruimte. We moesten toch weer elf uur zitten en dat doen we liever niet opgevouwen. Het leek eerst niet te lukken, maar na enig aandringen bleek er nog één stoel bij de nooduitgang beschikbaar te zijn, en één stoel in de rij erachter. Konden we helaas niet naast elkaar zitten, maar kon ik in ieder geval mijn benen strekken. Gelukkig bleken we in het vliegtuig nog met een vriendelijke Indiër te kunnen ruilen zodat we alsnog naast elkaar zaten. Helaas was dit slechts één van de twee lichtpuntjes tijdens de vlucht, de tweede was het filmpje van de safety instructions, dat was echt heel grappig. Air New Zealand had een aantal spelers en de coach van de “All Blacks”, het nationale rugby-team van New Zealand, ingeschakeld om op een hele komische en luchtige manier duidelijk te maken waar je allemaal op moet letten bij het vliegen. Je moet er bij geweest zijn. Verder was de vlucht vooral lang, lawaaierig door een overdaad aan krijsende baby’s om ons heen, en hobbelend door de tijdens een groot gedeelte van de vlucht aanwezige turbulentie.

Maar goed, we zijn uiteindelijk aangekomen in Auckland! Op het vliegveld de auto opgehaald, en daarna op naar het centrum van de stad waar ons hotel is. Dat viel nog niet mee met een navigatiesysteem dat absoluut niet deed wat we wilden en een stuur dat aan de verkeerde kant zit. Dus ook dat was even zweten, maar rond een uur of twee waren we eindelijk in ons hotel. We hebben een prachtige ruime kamer in het Sky City Hotel, vlak onder de Sky City Tower. Die gaan we morgen maar eens beklimmen. Vandaag zijn we vooral moe. Na een opfrissende douche en telefoontje naar Paul in Otautau zijn we nog even door het centrum van Auckland geslenterd, wat een stuk minder hectisch is dan Hong Kong. We hebben in één van de restaurants in Sky City een pre-christmas buffet diner verorberd, en toen vielen we allebei zo ongeveer om… tijd om te gaan slapen.